قدرت کلمات

افلاطون در سال 428 پیش از میلاد در کتاب جمهوریت خود می نویسد:

اگر قرار است سر و بدن سالم باشند، نخست باید شروع به درمان روان کرد. این نخستین قدم است. درمان روان باید با استفاده از جاذبه ایی صورت گیرد و این جاذبه، کلمات مناسب هستند که در روان انسان تعادل به وجود می آورند؛ آنجا که تعادل باشد سلامتی تامین می گردد. نه تنها در سر، بلکه در تمام بدن.

مقدمه ای که در ابتدای کار آورده شد را چندبار بخوانید تا ملکۀ ذهنتان شود. همان طوری که می بینید، افلاطون سلامتی بدن را منوط به سلامتی روان می داند و سلامتی روان را در گرو استفاده از کلمات مناسب. خوب است بدانید ضمیر ناخودآگاه یا بخش ناهوشیار ذهن ما که در نیمکرۀ راست مغز وجود دارد، وظیفه اش کنترل تمام قسمت های بدن است. از خصوصیات بارز ضمیر ناخودآگاه این است که قابلیت تجزیه و تحلیل ندارد. یعنی نمی تواند خوب را از بد تشخیص دهد. در واقع هر کلمه ای را بر زبان جاری بسازید، آن کلمه را به مبارزه نمی طلبد و به راحتی روی آن حساب باز می کند. بنابراین بیاندیشید که چه کلماتی را بر زبان جاری می کنید.

زندگی

زندگی را چنان با تمامیت زندگی کن
که هر لحظه اش یک ضیافت باشد
زندگی می تواند یک آواز باشد
یک رقص
یک جشن مدام
تنها چیزی که باید بیاموزی تصدیق زندگی است :)

خودشناسی

روان شناسان در ارتباط با منابع تکوین خود ( self ) منابع متعددی رو ذکر می کنن که بر اساس اونها خود در انسانها شکل می گیره و رشد می کنه. اما آقای شونمن ( خود شناس معروف ) با مرور بر مطالعات و تحقیقات گسترده در مورد خود، تنها 3 منبع برای شناخت خود در نظر گرفته که عبارتند از:
1.خود مشاهده گری (self observation)
2.مقایسۀ اجتماعی (social comparison)
3.پسخوراندهای اجتماعی (social feedback)
ما انسانها با خود مشاهده گری علاوه بر اینکه بر حالات ، افکار و احساساتمون آگاهی پیدا می کنیم ، بسیاری از تغییرات مهم رو در خودمون ایجاد می کنیم. هرچی انسان مسن تر می شه شاید سهم این منبع در جهت دهی و هدایت کنش های مختلف خود بیشتر بشه. فستینگر معتقده که مردم ترجیح می دن تا خودشونو توسط خصوصیاتی ارزشیابی کنن که سر راست ، عینی ، غیر ذهنی و ملموس باشه و زمانی که این خصوصیات و معیارها وجود ندارن ، اونها تمایل دارن که خودشونو در مقایسه با دیگران ارزیابی کنن. این منبع شناخت خود که حدود سه سالگی شکل می گیره به ما کمک می کنه که هرگونه بی ثباتی در ارزشیابی خود رو کاهش بدیم و کنترل کنیم. بعضی محققین که به تئوری تعامل بین فردی اعتقاد دارن ، بیان می کنن که آگاهی از خود زمانی شکل می گیره که شخص از دیدگاههای دیگران آگاه می شه. شروع استفاده از این منبع حدود 6 سالگیه. شونمن طی تحقیقات گسترده نشون داد که کودکان هرچی بزرگتر می شن این منبع رو با کیفیت بیشتری بکار می گیرن تا اینکه در نوجوانی بکارگیری این منبع به اوج خودش می رسه. اما انسان سالم از نظر روانی انسانیه که بتونه از تمام این منابع به طور مساوی (حدود ...33/33درصد ) در شناخت خودش استفاده کنه.

برگرفته از مقالۀ از یونگ تا شونمن (دکتر جلال یونسی)

به نام خودم...

به نام خودم که اساس حقم
و بر علیه خودم که نماد باطلم
به نام خودم که همه شادی هستیم
و بر علیه خودم که افسرده ترین مردمانم
به نام خودم که نشانۀ جاوید زندگیم
و برعلیه خودم که همه تبلور مرگم
به نام خودم که شادترینِ مردمان زمینم
و بر علیه خودم که افسرده ترین افسردگانم
به نام خودم که دوستدار خویشتنم
وبر علیه خودم که دشمن ترین افراد با خودم منم

 احتمالاً این متن در ذهنتون یه چالشی ایجاد کرده، در اینجا صحبت از اینه که در وجود هر کدوم از ما دو نیرو و دو قطب کاملاً متضاد وجود داره. یکی تماماٌ در جهت تداوم و تکامل ارگانیزم و دیگری در جهت تخریب و توقف کارکردهای اون. شاید باورش سخت باشه که در درون هر کدوم از ما قطب هایی این چنین متضاد و متعارض وجود دارن. آیا هر کدوم از ما در درونمون یک دشمن سرسخت و غیرقابل کنترلو حمل می کنیم ، که موضوع دشمنی هم خود ما هستیم؟ و در عین حال از این قدرت برخورداریم که صادقانه و صمیمانه عاشق خودمون باشیم و راه تکامل خودمونو در پیش بگیریم؟!